منابع تولید پراکنده افزون بر مزایای بسیار زیادی که برای سیستم قدرت به همراه دارند، دارای معایبی نیز هستند. افزایش نفوذ این تجهیزات در سیستم قدرت، در کنار اثرات مطلوبی چون کاهش توان دریافتی از شبکه بالادست، می تواند به اضافه بار در زمان های کم باری سیستم منجر شود. از این رو در مطالعات اخیر، تلاش های فراوانی برای رفع موانع افزایش نفوذ این منابع صورت گرفته است. استفاده از سیستم های ذخیره ساز انرژی یکی از روش هایی است که با جلوگیری از عیوب ممکن منابع تولید پراکنده، می تواند باعث افزایش نفوذ این منابع در سیستم های قدرت شود. سیستم های ذخیره ساز انرژی با ذخیره سازی انرژی در ساعات کم باری و تحویل آن به شبکه در ساعات پیک، می توانند افزون بر کاهش تلفات شبکه توزیع، نفوذ منابع تولید پراکنده را نیز افزایش دهند. در این مقاله پس از تشریح مسایل مکان یابی منابع تولید پراکنده و سیستم های ذخیره ساز انرژی، جایابی هم زمان منابع تولید پراکنده و سیستم های ذخیره ساز انرژی با هدف کاهش تلفات شبکه توزیع ارائه شده است. نتایج به دست آمده با استفاده از الگوریتم ژنتیک نشان می دهد مکان یابی هم زمان منابع تولید پراکنده و سیستم های ذخیره ساز انرژی نسبت به جایابی جداگانه آنها، می تواند نفوذ منابع تولید پراکنده را افزایش داده و تلفات شبکه توزیع را به مقدار بیشتری کاهش دهد.

سرمایه گذاری در بخش تولید در سیستم قدرت تجدید ساختاریافته، بدون وجود سازوکارهای حمایت از احداث ظرفیت با پدیده سیکل های رونق و رکود در سرمایه گذاری مواجه است. این پدیده، به سبب سطح پایین پاسخ گویی تقاضا به قیمت، می تواند باعث به خطر افتادن کفایت عرضه (حتی بروز خاموشی) در دوره های رکود شود. در این مقاله، جهت کاهش نوسانات سرمایه گذاری، استفاده از سیاست گذاری نهاد تنظیم مقررات در تشویق به سرمایه گذاری در منابع تولید پراکنده پیشنهاد شده است. به این منظور، یک مدل دینامیکی مرسوم در مدل سازی بلندمدت سرمایه گذاری، برای در نظر گرفتن سیاست های نهاد تنظیم مقررات در تشویق سرمایه گذاری در منابع تولید پراکنده، توسعه داده شده است. در این راستا، روشی برای بهینه سازی سیاست نهاد تنظیم مقررات در کنترل حاشیه ذخیره (و در نتیجه اطمینان نسبی از کفایت) سیستم ارائه شده است. سیاست مدنظر این مقاله، کنترل تسهیلات سرمایه گذاری قابل تخصیص به سرمایه گذاران برای سرمایه گذاری در منابع تولید پراکنده است. مساله بهینه سازی حاصل، توسط الگوریتم بهینه سازی اجتماع ذرات حل شده است. مدل پیشنهادی در نرم افزار متلب پیاده سازی و شبیه سازی ها انجام شده است. نتایج عددی به دست آمده، گویای توانمندی روش پیشنهادی در بهبود سیکل های رونق و رکود و کنترل کفایت بلندمدت عرضه است.

در این مقاله هدف تعیین مکان بهینه منابع تولید پراکنده در شبکه توزیع می باشد. عدم قطعیت بار و محدوده مطلوب ولتاژ با استفاده از تئوری اطلاعات فازی مدل شده است. همچنین تابع هدف شامل کاهش تلفات، بهبود شاخص پروفایل و پایداری ولتاژ بوده و قیود مرتبط با آن، قیود ولتاژ و توان عبوری از خط می باشد. تغییرات بار در سه بازه زمانی (حداکثر، حداقل و متوسط) نشان داده شده و برای بهینه سازی تابع هدف از روش PSO و برای انتخاب جواب از روش max-min استفاده شده است. نتایج اجرای مدل و روش پیشنهادی در 5 سناریو بر روی سیستم 33 باسهIEEE  ارائه گردیده است.

در این مقاله در تکمیل مطالعات انجام گرفته که عموما متناسب با ساختار تک قطبی بوده است، جایابی DG با شاخص مقایسه قیمت برق تحویلی به مشترک (از طریق DG یا نیروگاه بزرگ) صورت گرفته است. در این روش علاوه بر هزینه تلفات، سایر مولفه های هزینه برق تحویلی نیز مدنظر قرار می گیرد. قیمت برق تحویلی به شبکه توزیع، به عنوان ورودی در نظر گرفته می شود و هزینه انتقال برق از شبکه توزیع، بر اساس آلگوریتم جدید قیمت گذاری مکانی دسترسی به گره های شبکه توزیع به دست می آید. پس از تعیین مکان، بر اساس آلگوریتم پیشنهادی، ظرفیت و حوزه خدمات دهی آن تعیین می گردد. روش پیشنهادی برروی شبکه واقعی پیاده سازی شده است.